ฉันนั่งมอง เฝ้ามองดูฟ้า รอคอยเวลาฝนตก
ลมโบกโชย รวมกลุ่มเมฆครึ้ม ดั่งใจที่มีต่อเธอ
รู้ไหมว่าฉันคอย
รอคอยมันกลั่นตัวเป็นหยดน้ำใจจากเธอ
ให้กับใจที่มันแห้งแล้ง รอน้ำใจเพียงนิดหนึ่ง
เช่นดังฝนช่วยให้ชุ่มชื้นกับรักที่มีต่อเธอ
รู้ไหมว่าฉันคอย มันนานเท่าไรที่ไม่มีน้ำใจจากเธอ
ถ้าคิดว่าฉันเรียกร้องความสนใจ ที่ฉันไม่เคยได้มันเสมอ
ต่อให้ต้องรอไปนานสักแค่ไหน ที่เสียใจที่ไม่มีความหมาย
ไม่มีคุณค่าให้หัวใจเธอรู้สึก ดั่งฝนที่ฉันต้องรอต่อไป
เธอลืมไปแล้วใช่ไหมที่เคยรู้สึก
มันเปลี่ยนไปแล้วหรือยัง ช่วยย้ำในใจเธอลึกๆ
รู้ไหมว่าฉันคอย มันนานเท่าไรที่ไม่มีน้ำใจจากเธอ
ถ้าคิดว่าฉันเรียกร้องความสนใจ ที่ฉันไม่เคยได้มันเสมอ
ต่อให้ต้องรอไปนานสักแค่ไหน ยิ่งเสียใจที่ไม่มีความหมาย
ไม่มีคุณค่าให้หัวใจเธอรู้สึก ดั่งฝนที่ฉันต้องรอต่อไป
ถ้าคิดว่าฉันเรียกร้องความสนใจ ที่ฉันไม่เคยได้มันเสมอ
ต่อให้ต้องรอไปนานสักแค่ไหน ยิ่งเสียใจที่ไม่มีความหมาย
ไม่มีคุณค่าให้หัวใจเธอรู้สึก ดั่งฝนที่ฉันต้องรอต่อไป